کد مطلب:29259 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:101
4041. شاه نعمة اللَّه، شاعر عارف، می گوید: آن امیرالمؤمنین، یعنی علی آفتاب آسمان «لا فتی» شاه مردان، پادشاه مُلك دین نام او روح القدس از بهر نام گر امامی بایدت معصوم و پاك گر محمّد هست ختم انبیا ساقی كوثر، امام اِنس و جان فتح و نصرت داشت در روز غزا پیشوایی گر گزینی، ای عزیز! مخزن الأسرار اسمای اله بود با سرّ نبوت روز و شب دین و دنیا رونقی دارد كه هست این نصیحت بشنو از من، یاد دار ناز دارد بر جمیع اولیا صورتش در «طا» و «ها» می جو كه هست دست بُرده از یدِ بیضا به روز معنی علم لدنّی بی خلاف در ولایت، اوّلینِ اولیا «نعمة اللَّه» خوشه چین خرمنش
.
وان امام المتّقین، یعنی علی
نور ربّ العالمین، یعنی علی
سرور خُلد برین، یعنی علی
می نویسد بر جبین، یعنی علی
می طلب شاهی چنین، یعنی علی
گشته بر خاتم نگین، یعنی علی
مصطفی را جانشین، یعنی علی
بر یسار و بر یمین، یعنی علی
این چنین شاهی گزین، یعنی علی
نفْس خیرالمرسلین، یعنی علی
رازدار و هم قرین، یعنی علی
كارساز آن و این، یعنی علی
دائماً می گو همین، یعنی علی
آن ولیّ نازنین، یعنی علی
معنی اش در «یا» و «سین»، یعنی علی
معجزه در آستین، یعنی علی
عالِم لوح مبین، یعنی علی
در خلافت، آخرین، یعنی علی
دلنواز خوشه چین، یعنی علی.[2].